Timburvalladalur

 Á sunnudaginn var fór ég í skoðunarferð inn Fnjóskadal og þar sem leið lá að Sörlastöðum í austanverðum dalnum, innarlega. Þar hafa hestamenn tekið sér bólfestu í gamla húsinu fyrir mörgum árum og þar var einstaklega snyrtilegt um að litast. Ég ætlaði að fara yfir heiðina austur í Bárðardal en var ekki með kort með mér og fann ekki leiðina af Timburvallaslóðinni. Úr því sem komið var ákvað ég að kíkja eins langt inn Timburvalladal og komist var. Timburvalladalur er austastur dala framan Fnjóskadals. Hinir tveir eru Bleiksmýradalur og Hjaltadalur. Slóðin fram Timburvalladal er lítt merkileg og varasöm á kafla. En þetta slapp til og ég komst inn að Fagraneskoti sem er gengt Timburvöllum sem dalurinn heitir eftir. Töluvert kjarr og næstum skógur er á köflum í austurhlíðum dalsins en minna að vestan. Enn framar var svo Hvítárkot. Menn hafa leitað langt inn í land forðum í landleysinu.

Dalurinn var allur kominn í eyði þegar jarðabók Árna Magnússonar og Páls Vídalíns var gerð. Timburvellir voru kirkjustaður áður fyrr og þar hafi verið reislulegur bær með 18 hurðir á járnum. Timburvellir byggðust skamma hríð á 19. öld að nýju. Annar helstur bær var Tungufell sem var í vestanverðum dalnum eins og Timburvellir.

Myndin sem fylgir er tekin á tófum Fagraneskots og horft er til norðvesturs í átt að Timburvöllum og Kambfelli. Þessi dalur er sannarlega ekki í alfaraleið en á leiðinni til baka fann ég slóðina yfir í Bárðardal þannig að ég á þá skoðun inni næst þegar ég á leið um þarna.