Kjánalegt fyrst og fremst

Ég er eiginlega undrandi á því hvernig Jón Sigurðsson formaður Framsóknarflokksins lætur Hann tapar kosningum, missir fimm menn fyrir borð og nær ekki kjöri til Alþingis. Eftir situr sjö manna þingflokkur Framsóknarmanna sem flestir vita er nánast óstarfhæfur. Dettur manninum í hug að einhverntíman hafi komið til greina að Sjálfstæðismenn hafi viljað samstarf við Framsókn áfram.

Það hefur legið fyrir i heilt ár að Framsóknarflokkurinn er farinn á límingunum. Það lá líka fyrir að Framsóknarflokkurinn myndi tapa stórlega í kosningum nú.... það var aðeins spurning um hversu miklu.

Ég hélt sannarlega að Jón Sigurðsson væri meiri bógur en svo að leggjast í lágkúru sem þá að blanda Baugssmönnum í þessa ríkisstjórnarmyndum. Eiginlega barnalegar ásakanir manns sem er reiður og sár. Hann getur engum öðrum kennt um en sjálfum sér og Framsóknarflokkum, eftir þá útreið sem flokkurinn fékk, var samstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar eini raunhæfi kosturinn til að mynda sterka starfhæfa stjórn á Íslandi. Þetta reyndum við hér á Akureyri við meirihlutamyndun í fyrra. Nánst sama staða og atburðarás átti sér stað hér í bæ og það sem við nú sjáum í landsmálunum.

Jón Sigurðsson: Staðfestir trúnaðarbrest milli Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks