Gamli miðbærinn á Akureyri, er baráttan töpuð ?

Árum saman hafa umræður verið um Miðbæinn á Akureyri og nauðsyn þess að snúa hnignun hans við og koma á breytingum sem geta breytt áratuga hnignun í sókn.

Árið 1978 eða fyrir 37 árum var hafin alvöru umræða um nýtt skipulag uppbyggingar fyrir Miðbæinn. Nokkrum árum síðar segir frá í bæjarblöðum að nýtt skipulag fyrir Miðbæinn sé nú nánast tilbúið.

Fátt eitt gerðist síðan sem bætti stöðu svæðisins, þó voru byggð nokkur ný hús svona hér og þar en án þess að nokkur heildstæð breyting sæist til batnaðar.

Eftir aldamótin vöknuðu vonir á ný að nú væri alvöru bylgja að bresta á og mikill áhugi á uppbyggingu Miðbæjarins var eftir mjög vel heppnað íbúaþing þar sem hundruð manna komu saman og lýstu áhuga á uppbyggingu og endurreisn gamla Miðbæjarins sem á þeim tímapunkti mátti sannarlega muna fífil sinn fegurri.

Í framhaldi af íbúaþinginu var síðan samkeppni á alþjóðavísu þar sem gríðarlegur fjöldi tillagna bárust.

Sigurvegarinn var síðan skotinn Greame Massey, þekktur og mikilsmetinn í faginu.

Í framhaldi af því var stofnaður vinnuhópur sem átti að vinna að því að fullmóta deiliskipulag eftir þessari vinningstillögu.

En var bjart framundan og miklar vonir bundar við að nú gætu þessi mál mjakast í þann farveg að uppbygging gæti hafist og óheillaþróun snúið við.

En því miður varð það ekki svo.

Í hinum sanna anda hófust nú harðvítugar deilur um ýmis efnisatriði tillagnanna og bæjarbúar skiptust í fjölda hópa með og á móti hinu og þessu. Svolítið í anda umræðu um skipulagsmál hér í bæ.

Síkið var ómögulegt, skítug og ljótt, bílastæðin og fá, húsin of há og of mörg og svo framvegis og svo framvegis.

Bæjarbúar höfnuðu frekari vinnu við skipulagið sem var í anda niðurstöðu íbúaþings og vinningstillögu.

Eftir kosningar var arkitektastofunni Kollgátu fengið það hlutverk að vinna tillögur um Miðbæjarskipulagi og reyna að ná því að sætta ólík sjónarmið.

Öllum var það ljóst að Miðbæjarskipulag var ekki eitthvað sem gerðist á næstu fáeinum árum og mikilvægt að ná samstöðu um framhaldið og þar með að vekja áhuga fjárfesta á því að koma að uppbyggingu.

Tillögur þessar voru síðan samþykktar í bæjarstjórn og enn vöknuðu vonir um að eitthvað gæti gerst á svæðinu og jákvæð og uppbyggileg umræða gæti hafist.

En gamla sagan endurtók sig.

Farið var að deila um keisarans skegg, gamalt, friðað hús var lagfært, enn hófst umræðan um of á bílastæði og því miður leitar tilfinning manns til þess að enn og aftur séu að hefst deilur um einstök atriði sem síðan leiða til þess að engar framkvæmdir hefist og fjárfestar hafi engan áhuga á að setja aurana sína í svæði sem enginn sátt næst um.

Á þessum árum frá þvi farið var að tala um uppbyggingu gamla Miðbæjarins fyrir 37 árum síðan hefur fjármagn til uppbyggingar verslunar og þjónstu leitað annað.

Glerártorg er orðinn miðdepill verslunar á Akureyri, Glerárgatan hefur gengið í endurnýjun lífdaga, fyrirhuguð er enn frekari uppbygging á lóðum nyrst við Glerárgötu og Hvannavelli og þangað beina fjárfestar í verslun og viðskiptum fjármagninu sínu.

Áhugi þeirra á Miðbænum gamla er enginn og lái þeim hver sem vill.

Gamli Miðbærinn upp af Torfunefinu er í dag, ein og hálf gata með fimm gömlum húsum að austanverðu og fáeinum miðalda steinhúsum auk þess 6-7 hæða steypukössum sem loka á sól og birtu að lykilgötunni.

Eina von þessa svæðis sem er í reynd afar lítið og óheppilegt var að auka líf og byggingamagn til austurs á bílastæðin sem þar voru gerð á uppfyllingunni frá því um og eftir miðja síðustu öld.

En því miður hefur það ekki tekist og það verður afar erfitt að lífga þetta svæði á ný, önnur svæði hafa tekið við því okkur bar ekki gæfa til að standa saman um uppbyggingu á þessu svæði þegar enn var tími til stefnu.

Nú höfum við Akureyringar deilt um þetta svæði bráðum í hálfa öld.

Það hvarflar því æ oftar að mér að þessi barátta sé töpuð og draumurinn í lífandi gamlan-nýjan Miðbæ á Torfunefssvæðinu verði aðeins draumsýn sem ekki rætist.

Vafalaust verður þarna líf í pöbbum og gistiheimilum, en að þarna verði rekin verslun og viðskipti í þeim mæli sem alvöru miðbær þarf til að blómstra er draumur sem er sennilega gengin okkur úr greipum.

Ég yrði manna glaðastur ef ég hef rangt fyrir mér.