Geir slappur.

Ég tók eftir því í kvöldfréttum í fyrrkvöld hvað Geir Haarde var slappur og ósannfærandi í ræðustól. Það var eins og honum hundleiddist að þurfa að standa í þessu veseni. Það eru flestir farnir að taka eftir því hversu fjarlægur og lítt áberandi forsætisráðherra er. Hann sést sjaldan í fjölmiðlum og fréttamönnum einhvernveginn yfirsést að spyrja hann álits eða hafa við hann samband. Spaugstofan hefur þegar gert sér mat úr ástandinu með textanum góða "Hvar er Geir ?"

En er þetta meðvitað eða er kallinn bara svona slappur ? Það er spurning sem maður veltir fyrir sér. Geir fékk lítið sem ekkert svigrúm meðan Davíð Oddsson var formaður flokksins og sást sjaldan eða aldrei. Engum fjármálaráðherra hefur teksist að vera jafn ósýnilegur og Geir Haarde. Honum tókst meira að segja að gera efnahagsstefnu ríkisstjórnar Davíðs Oddssonar ósýnilega. Kannski var hún bara aldrei til.

Þetta væri nú gott og gilt og í fína lagi ef Sjálfstæðisflokkurinn og Geir Haarde hefðu framtíðarsýn og stefnu. Ef hún er til er hún jafn ósýnileg og formaður flokksins. Kannski er niðurstaðan bara sú einfaldlega að þetta sé leynistefna, leyniformaður og síðast en ekki síðst leyniflokkur. En af hverju hann er að mælast með rúm 35% í skoðanakönnunum segir kannski að kjósendur vilji frekar taka þann pól í hæðina að halda kyrstöðu og stöðnun. Ég held ekki. Þessi mæling er vegna þess að 50% kjósenda eru að velta fyrir sér hvern hinna flokkana þeir eigi að kjósa. Menn vilja framþróun og breytingar en ekki kyrrstöðu og ósýnileika.