Neikvæðni og sundurlyndi sameinar ekki.

 

Þau séu þrír ólíkir persónuleikar, sem hafi það eitt sameiginlegt að hafa verið óþæg innan Vinstri hreyfingarinnar – græns framboðs, en samnefnari þeirra í pólitík sé ekki fyrir hendi; þau hafi misnotað tækifærið til þess að koma fram sem öflugra afl í þingflokki, með þeim áhrifum sem slíkt gefi þeim, t.d. með seturétti á vikulegum fundum þingflokksformanna og með áheyrnarsæti í forsætisnefnd. Þau hafi yfirhöfuð klúðrað góðu tækifæri til þess að verða að alvöru pólitísku afli.

Sundurlyndi og neikvæðni þeirra eru þeim sameiginleg. Öll eru þau einsmálsþingmenn sem skortir víðsýni og árangur af slíkri pólitík er yfirleitt skammtímaniðurstaða eða engin.

Niðurstaðan er því einfaldlega. Þau eiga ekkert sameiginlegt í pólitík annað en sundurlyndisgenin. Um það stofna menn ekki þingflokk.

Lilja er lokuð í eigin hagsmunaheimi og finnur fátt ef þá nokkuð jákvætt hjá öðrum. Mun sennilega aldrei rekast í nokkrum flokki.

Ásmundur Einar er leiksoppur hægri öfgaaflanna í Sjálfstæðisflokknum og sennilega veit hann það ekki. Drottningarviðtalið í Mogga ætti þó að opna augu hans. Þau fær enginn nema þeir séu sérstaklega liðtækir í augum Davíðs Oddssonar. Það er ekkert sem aðskilur hann frá Styrmi Gunnarssyni og málflutningi hans og fleiri í ESB umræðunni. Hann hugsar fyrst og fremst um eigið skinn og hagsmuni vegna stöðu sinnar sem bóndi.

Atli er mér meira undrunarefni. Sennilega er hann bara pólitískur vingull með þrönga sýn á framtíðina.

Þetta er afleitt efni í þingflokk og sennilega hafa þau séð það sjálf...enda nokkuð augljóst.

Algjör óvissa ríkir um stofnun nýs þingflokks VG

Athugasemdir

[Jón Ingi Cæsarsson, 27.4.2011 kl. 11:13]

Sennilega hefði Lilja verið meira og minna ein á þingflokksfundum hjá Vinstri förnum. Hinir tveir eru þekktustu og mestu skrópagemlingarnir á þingi.