1982 - 2008 blablabla

Einu sinni hafði ég gaman af Steingrími þó svo ég væri ekki sammála honum... eða sjaldnast sammála ætti ég kannski að segja. Hann hefur staðið vaktina lengi og því eðlilegt að það gerist sem er raunin með Steingrím.

Hann hefur æpt úlfur úlfur í mannsaldur og þegar svo er komið hætta menn að heyra. Þeir meira að segja hætta að láta það fara í taugarnar á sér að mestu. Nú er svo komið að það er fjarri þvi sama magn og gæði þegar formaður VG lætur vaða á súðum.

Grímur hefur spilað sömu plötuna í áratugi og er orðinn svo fyrirséður að þetta er ekkert gaman lengur. Ég bara hætti að hlusta þangað til hann er búinn og svo er líklega með æði marga. Þetta væri svipað og búið væri að spila sömu plötuna með Tom Jones frá 1982, hætt við að maður væri orðinn svolítið leiður.

Fyrir minn smekk eru Jón Bjarnason og Steingrímur J Sigfússon leiðinlegustu ræðumenn á þinginu en Grímur talar gott mál og það hefur hann sér til verulegra málsbóta.

Heilræði til VG manna.

 Talið aðeins minna og brosið meira, þá gæti verið að hlustunin yrði meiri hjá mér og fleirum.

Steingrímur talaði lengst

Athugasemdir

[Anna Dóra Gunnarsdóttir, 14.9.2008 kl. 01:23]

Ég asnaðist til að kjósa Samfylkinguna yfir mig í síðustu kosningum og dauðsé eftir því.  Á þeim tíma hélt ég að það væri besti kosturinn, en nú er svo komið að það er enginn besti kostur og ég mun örugglega ekki kjósa neitt næst.

[Jón Ingi Cæsarsson, 14.9.2008 kl. 08:55]

Með hjásetu og þátttökuleysi styður maður helstu andstæðinga sína... þannig að hjáseta virkar öfugt við það sem maður er að hugsa

[Anna Dóra Gunnarsdóttir, 14.9.2008 kl. 16:20]

Veit ég vel, en það er að verða sama hvað maður kýs, svo að hjáseta kemur út á eitt