Ísland og ríki mannréttindabrota.

Stjórnmálamenn á Íslandi hafa áratugum saman talað gegn mannréttindabrotum og ofbeldi á hendur borgurum þessa heims. Það er gott og væri frábært ef eitthvað væri að marka það sem þeir segja. Meðan Sovétríkin sálugu bar mikið á umræðu um samviskufanga og aðra þá sem sovésk stjórnvöld drápu eða lokuðu inni án dóms og laga. Mogginn var duglegur að minna á óhæfuverk kommanna í Sovét en minna bar á gagnrýni til vesturs sem þó átti fullan rétt á sér.

Nú eru gömlu Svovét dauð sem betur fer en er ástand mannréttindamála í skárra fari ?. Stóru ríkin Bandaríkin, Rússland og Kína eru öll undir sömu söknina seld. Mannréttindi eru brotin fram og til baka. Fangaflutningar og pyntingar Bandaríkajamanna á föngum víða um heim eru skelfileg mannréttindabrot og fanglelsið illræmda í Kúbu er síst skárra en sambærileg fangelsli á vegum nasistanna forðum daga. Kínverjar gera nákvæmlega það sem þeim sýnist og kommúnistaflokkurinn þar fer sínu fram alla daga, sennilega vita flestir af Tíbet og hvernig þeir koma fram þar. Rússland er auðvitað undir sömu sökina seld og þeir sem andmæla stjórnvöldum hverfa þegjandi og hljóðalaust fyrir móðuna miklu þegar það hentar. Nokkur slík mál hafa komið upp síðari ár.

Ráðamenn á vesturlöndum sem hátt láta vegna mannréttindabrota í smærri ríkjum td Burma, þegja þunnu hljóði þegar stórveldin ber á góma. Forsetinn okkar tekur brosandi í hönd ráðamanna í Kína þó svo allir viti hvað þeir stunda. Íslensk stjórnvöld eru samsek í ófögnuði þeim sem Bandaríkin hafa tekið upp og kalla baráttu gegn hryðjuverkum. Íslenska viðskiptajöfra varðar ekkert um mannréttindamál og þeim er slétt sama bara ef þeir geta grætt á því. Þetta er því miður viðhorfið í heiminum í dag.

Ég er ekki farinn að sjá íslensk stjórnvöld þora að takast á við þessi ríki. Nú væri mönnum í lófa lagið að banna lendingar svona véla á Íslandi og láta mannréttindi njóta vafans. Auðvitað eigum við að láta í okkur heyra á vettvangi Nató þegar svona er notað í skjóli þeirra samtaka. Annað er aumingjaskapur og sýndarmennska. Hefur Íslands krafist þess með formlegum hætti á alþjóðavettvangi að loka beri fangabúðunum á Guantanmo ? Ég minnist þess ekki.

Niðurstaða mín er að Ísland horfir með blinda auganu á mannréttindabrot, framin í skjóli stórvelda og auðugra ríkja en eru tilbúin að kalla á torgum ef um er að ræða ríki eins og Burma, Tjad eða Líbíu. Þetta er skinhelgi sem er sorgleg og lítt til sóma.

Fangavélar á ferð í sumar