Hrópandi sérálit.

Hæstiréttur hefur staðfest tveggja ára fangelsisdóm yfir Baldri Guðlaugssyni, fyrrverandi ráðuneytisstjóra í fjármálaráðuneytinu, vegna innherjasvika og brota í opinberu starfi. Einn hæstaréttardómari, Ólafur Börkur Þorvaldsson, skilaði séráliti og vildi láta vísa málinu frá.

Sérálit eins dómarans æpir á þjóðina.

En hann kannski sér þetta bara allt öðrum augum en allir aðrir.

Dómur yfir Baldri staðfestur

Athugasemdir

[Guðjón Sigþór Jensson, 17.2.2012 kl. 14:38]

Á ekki siðblindan sína fulltrúa ótrúlega víða?

En nú er skriðan komin af stað. Verjandi Baldurs var t.d. í stjórn almenningsfyrirtækisins Atorku sem tengist ótrúlega bíræfnu braski í tengslum við Hannes Smárason og ýmsa fleiri.

[Dexter Morgan, 17.2.2012 kl. 15:03]

Er ekki þetta frændi Davíðs Oddssonar, sem var á sínum tíma "troðið" fremst í röðina inn í Hæstarétt af þeim "innmúruðu". Einmitt vegna svona "sérálita" og með smá útúrdúr frá danska kaupmanninum sem sagði á sínum tíma "mældu rétt strákur", þá er ætlast til þess sama af þeim "innmúruðu". "Dæmdu rétt strákur" og greiðinn er goldin.

[Sigurður Þorsteinsson, 17.2.2012 kl. 15:58]

Ég ætla að minna Jón Inga Cæsarsson á dóm Hæstaréttar frá því í gær, þar sem kemur fram að aðför Samfylkingarinnar gegn almenningi í landinu, en með erlendum vogunarsjóðum var dæmd ólögleg. Afturvirkni í ákvörðun vaxta var hafnað 7-0. Ég bíð spenntur eftir því að krefjist þess að það lið sem stóð að þessum ólögum segi af sér. Það hvarflar hins vegar ekki að mér eina mínútu.

 Baldur er dæmur í Hæstarétti, og það kemur mér ekki svo á óvart. Hann verður að taka út sína refsingu. Það ættu fleiri að gera.  

[Gunnar Th. Gunnarsson, 17.2.2012 kl. 17:09]

Hvefurðu kynnt þér rökstuðninginn fyrir sérálitinu, Jón Ingi? Eða er þetta bara svona "afþvíbaraálit" hjá þér?

Það þykir víðast hvar gott að sjálfstæð álit fái að heyrast og það hlýtur að eiga við um dómstóla eins og annarsstaðar. Ef dómaranum finnst það ekki hafið yfir allan vafa að viðkomandi sé sekur, þá á hann að dæma sýknu. Svo einfalt er það.

[Haraldur Haraldsson, 17.2.2012 kl. 18:05]

Heyr fyrir þessu Sigurður!!!!!!

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 17.2.2012 kl. 19:05]

Verjandinn segir að dómurinn hafi klofnað. Fjarstæða! Ólafur Börkur var aldrei málsmetandi. Hann hefði ekki átt að koma nálægt málinu, allt of tengdur náhirð Dabba frænda. 

Svo er Sigurður Þorsteinsson að tala um "aðför samfylkingarinnar" gegn almenningi í landinu. Stutt minnið þar. Hverjir bera ábyrgð á hruninu og það með aðförinni gegn almenningi? Hrunflokkarnir, Íhaldið og hækjan. Og ef einhver "ætti að taka út sína refsingu", þá er það afglapinn Dabbi. 

[Sigurður Haraldsson, 18.2.2012 kl. 00:27]

Uppgjörið er að byrja loxins :)

[Guðjón Sigþór Jensson, 18.2.2012 kl. 15:27]

Hálmstrá verjanda Baldurs var að Fjármálaeftirlitið hafði um tíma hætt rannsókn, m.a. í þeirri von að nýjar upplýsingar komu fram. Sérálit Ólafs Barkar byggir á þessu.

Baldur var mjög umsvifamikill í fjármálalífinu, stofnaði  sat í stjórnum félaga eða eins og segir í dómi meirihluta Hæastaréttar:

„Samhliða lögmannsstörfum sat hann í stjórnum ýmissa fyrirtækja, auk þess sem hann var einn stofnenda nokkurra félaga, sem störfuðu á sviði viðskipta með fjármálagerninga. Hann var einn af stofnendum Kaupþings hf. árið 1982 og formaður stjórnar þess félags í upphafi. Hann var jafnframt einn stofnenda Hlutabréfamarkaðarins hf. árið 1985 og Hlutabréfasjóðsins hf. 1986 og var formaður stjórna beggja þessara félaga í upphafi“.

Á þessu byggir meirihluti Hæstaréttar dóm sinn. Einn dómari sem skilar séráliti sem breytir engu um niðurstöðuna.

Baldur hefur verið sem lögfræðingur fagmaður á þessu sviði. Hann fékk sem ráðuneytisstjóri Fjármálaeftirlitisins aðgang að mun meiri upplýsingum en aðrir. Hann hefur fallið í þá freistni að enginn myndi gera neitt. En þar varð honum á að hrammur réttvísinnar reynist oft furðu langur.

Nú má reikna með að boltinn fari að rúlla. Kvörn dómsmálakerfisins malar hægt en bítandi. Reikna má með að fleiri athafnamenn sogist inn í þessa hringiðu sökum græðgi sinnar í aðdraganda hrunsins.

Þessi niðurstaða kann að þykja harkaleg en í hruninu voru sumir kræfari en aðrir og flestir töpuðu, sumir gríðarlega miklu, sparifé sínu í hlutabréfum. Þá hafa nánast hver einasti landsmaður tapað gegnum lífeyrissjóði sem landsmenn hafa talið hafa haft vaðið fyrir neðan sig.