Að gæða gömul hverfi nýju lífi.

Gömul hverfi hafa sinn sjarma og varðveisla þeirra er nauðsyn. Það þarf að vernda heildarmynd og það þarf að halda í söguleg verðmæti og halda á lofti sögunni, fólkinu sem bjó þar og starfaði og það þarf að hafa þessa sögu sýnlega og kynna hana með áhugaverðum hætti.

En að halda í söguleg verðmæti þýðir ekki að það eigi að láta hverfi drabbast niður með það að leiðarljósi að engu megi breyta og ekkert megi gera. Slík hugsun drepur hverfin hægt og bítandi og gerir þau að lokum óaðlaðandi og ungt fólk forðast að fjárfesta þar í framtíðareignum og vill ekki búa þar þegar ásýnd og umgjörð hverfisins hrakar.

Oddeyrin er dæmigert hverfi sem var á blómatíma sínum áhugavert og aðlaðandi og þar vildi fólk gjarnan búa. Eyrin var að mestu fullbyggð fyrir áratugum þó skotið hafi verið inn nýjum húsum hér og þar hafi hús gengið í gegnum endurnýjun lífdaga. Þó er heildarmynd Oddeyrar ekki sem skyldi og allt of víða eru hús í bágu ástandi, götur og gangstéttar illa farnar og víða vantar hús á lóðir þar sem gömul hús hafa verið rifin.

Tanginn, eins og neðsti hluti Oddeyrar nefnist er því miður illa nýtt svæði með allt of mörgum illa förnum húsum og auðum lóðum. Sorglega staða þar sem veðurlag og aðstæður eru hvað bestar á Akureyri. Það hafa verið unnar hugmyndir um uppbyggingu á þessu svæði en því miður hafa núverandi bæjaryfirvöld takmarkaðan áhuga á að skoða mál þarna.

Það sem bíður bæjaryfirvalda framtíðarinnar er að gæða Oddeyrina nýju lífi. Það er til deiliskipulag þar sem varpað er fram skipulagi á sunnanverðri Eyrinni, skipulag frá því fyrir aldamót og þarfnast endurskoðunar. Tanginn hefur ekki verið skipulagður en fyrir liggja hugmyndir eins og áður sagði. Gleráin í norðri markar svo norðurmörk Oddeyrar og þar er mikið starf óunnið við að bjarga ánni úr þeim hryllingi sem blasir við á bökkum hennar frá Glerárgötu og að Hjalteyrargötu. Þar eigum við líka fullfrágengið deiliskipulag, bara þarf að hefjast handa.

Ég vildi sá heildarskipulag af Oddeyri, ég vildi sá hugmyndir um endurbyggingu og endurheimt þessa hverfis, þannig að það verði í heild sinni enn áhugaverðara en það er í dag. Til þess þarf að verja fjármunum til endurgerðar gatna, endurnýja gangstéttir og síðast og ekki síst fylla upp í auðar lóðir með húsum við hæfi.  Það þarf að lífga Tangann sem í dag er ósamstæð rúst þar sem ægir saman húsum í niðurníðslu, skúrum, auðum lóðum og illa hirtum svæðum. Inn á milli eru þó áhugaverðar undantekningar þar sem listamenn hafa hreiðrað um sig í nágrenni við verkstæðin og skúrana auk einstaka atvinnufyrirtækis sem starfar í blóma.

Hér er hlekkur að skýrslu vinnuhóps um endurbyggingu Tangans frá því í desember 2009.

http://www.akureyri.is/static/files/vefmyndir/akureyri/pdf/Oddeyri.pdf

Akureyri er áhugaverður bær. Það hefur tekist þokkalega að halda menningu hans að ferðamönnum og heimamönnum. En saga Oddeyrarinnar er ósýnileg. Það er ekkert á svæðinu sem segir frá menningu, mannlífi, fólkinu, götunum og sögunni. Hér höfum við staðið okkur mjög illa og það má halda því fram af nokkurri sanngirni að Oddeyri sé svolítið eins og óhreinu börnin hennar Evu, ósýnileg, óhrein en undir glampar á gullið. Það er okkar að koma þessu svæði í það horf að Eyrin blómstri á ný. Við höfum ekki efni á því í landleysi Akureyrar að nýta ekki bestu hektarana innan bæjarmarkanna til betra mannslífs og betra umhverfis. Þetta er verkefni sem Hverfisnefnd Oddeyrar ætti að setja á oddinn, að auka skiling á gæðum og verðmæti Oddeyrar til búsetu og mannlífs.

Birtist fyrst á akureyri.net

http://www.akureyri.net/frettir/2011/12/18/ad-gaeda-gomul-hverfi-nyju-lifi/

Athugasemdir

[Guðjón Sigþór Jensson, 15.1.2012 kl. 17:04]

Sæll Jón.

Renndi yfir skýrsluna og fannst margt athyglisvert. Sérstaklega var eg að huga að ferðaþjónustunni en eg kem yfirleitt aðeins til Akureyrar sem leiðsögumaður. Mér finnst áherslan á bls. 11-12 um syðsta og austasta hluta Oddeyrinnar vera alveg hárrétt enda þarf að efla sem mest þjónustu við ferðafólk. Í því sambandi mætti benda á að þarna væri gott að hafa n.k. Rammagerð þar sem ferðafólki úr skemmtiferðaskipunum væri boðið upp á varnig sem það gjarnankaupir. Með því aukið þið Akureyringar hlut ykkar í veltu ferðavöru. Auðvitað er þessi starfsemi tímabundin einungis um hásumarið þá skemmtiferðaskip koma.

Rétt áðan ritaði eg um hneykslið tengdu salti og tilbúnum áburði. Rifjaði upp þegar hér var selt maðkað korn og skemmdar kartöflur. Niðurstaða mín er sú að þessi mál ættu fremur að hvetja okkur til inngöngu í EBE enda þessi mál tekin þannig að er til að treysta rétt neytenda.

Andstæðingar EBE vilja ófullkomnar reglur, jafnvel engar.

Kveðja norður heiðar.