Leyndarmál Akureyrar.

 

Við Akureyringar erum stoltir af bænum okkar, umhverfi hans og hreinu lofti. Við segjum ferðamönnum með stolti frá Lystigarðinum, Kjarnaskógi, söfnunum, og gróðursælum görðum. Við erum líka stolt af skíðamenningunni og aðstöðunni í Hlíðarfjalli, leikhúsinu og fjallahringnum.

En erum við að nýta okkur alla kosti bæjarins okkar og umhverfis ?  Fjarri því segi ég, og margar eru perlurnar sem jafnvel bæjarbúar sjálfir vita lítið af og enn færri aðkomumenn.

Ein af þessum perlum er Glerárgil hið efra.  Gilið er djúpt og víða eru skessukatlar, fossar og gróðursælir bollar í hlíðum. Þó ég hafi séð margt af því sem notað er til kynningar á bænum hef ég ekkert séð þar sem þessi náttúruperla er kynnt eða á hana vísað. Að sumu leiti er það skiljanlegt því í áranna rás hefur bökkum gilsins og gilinu sjálfu verið misþyrmt og efnistaka hefur farið mjög illa með bakkana báðum megin ár. Nú hefur þessum skemmdarverkum linnt að mestu og sorphaugarnir sem settu ljótan svip á nánasta nágrenni gilsins eru nú horfnir og uppgræðsla og endurheimt landgæða hafin.

Blikur voru á lofti síðastliðinn vetur þegar Norðurorka fékk enn og aftur þá hugmynd að virkja Glerána með þeim hætti að taka hana í rör ofan gilsins, leiða hana eftir því niður fyrir gilið og reisa þar stöðvarhús. Þessi aðgerð hefði þýtt það að Glerárgil hið efra hefði verið vatnslaust að mestu 6 – 7 mánuði á ári. Þar með hefði náttúrvættið Glerárgil orðið skemmdarverkum mannanna á bráð eins og lengi var með bakka og nágrenni þessarar perlu í áranna rás.

Vonandi er skilningur okkar að vaxa á þeirri staðreynd að ekkert er verðmætara en fagurt umhverfi og stórbrotin náttúra.

Það sem bíður okkar Akureyringa er að ljúka endurheimt landgæða á þessu svæði, leggja göngustíga eftir gilbörunum og kynna svæðið fyrir bæjarbúum og gestum okkar. Þar með væri komin enn ein rósin í hnappagat Akureyrar og væri bænum mjög til framdráttar í markaðsetningu til ferðamanna.

Núverandi staða er að þetta er vel varðveitt leyndarmál sem fáir vita um eins og ég nefndi í upphafi, því verðum við að breyta.

 

( Birtist á Akureyri.net )

http://www.akureyri.net/

Athugasemdir

[Guðjón Sigþór Jensson, 27.12.2011 kl. 12:31]

Í mínum huga hefur Glerárdalur verið dæmi um slæma meðferð á umhverfinu. Þar hefur verið í marga áratugi öskuhaugar Akureyringa og óskiljanlegt með öllu að nokkrum heilvita manni dytti í hug að urða rusl þar í Dalnum. Sjálfsagt hefur eitthvað af spilliefnum verið urðað þar efra einkum í upphafi og er nú að seytla gegnum jarðveginn. En mér skilst að nú sé breyting á þessum urðunarmálum, einnig hjá Akureyringum. Og er það vel.

Glerárdalurinn einkum innsti hluti hans á ábyggilega eftir að verða eftirsóttur fyrir ferðamenn í framtíðinni. Nú þarf að opna sem best aðgengni að nýjum ferðamannastöðum enda hefur fjölgun ferðamanna kallað á nýjungar. Víða um land leynast fagrar náttúruperlur sem því miður mörgum hefur verið spillt, sumum algjörlega eins og fossinum Dynk í Þjórsá sem þótti einn sérkennilegasti foss landsins og Hafrahvammsgljúfrum sem eru ekki nema svipur hjá sjón eftir glórulaust virkjanabrölt.

Þið Akureyringar ættuð að vinna að þessu máli með innanverðan Glerárdalinn. Hann þarf að komast á ferðaáætlun ferðamanna bæði erlendra sem innlendra. Eg hlakka til að sjá og skoða.

Bestu jóla- og nýjárskveðjur norður heiðar.