Fyrsti haustdagurinn. Fyrsta haustlægðin.

 

 

                                             

Það var dásamlegt veður fyrripart dags í dag. Spegilsléttur Pollurinn og lyktin í loftinu var þessi dæmigerða haustlykt þegar gróðurinn er farinn að sölna. Ég held að mér hafi tekist að fanga hauststemminguna á þessa mynd. Það bar lítið á gæluhvölunum okkar en þeir voru nú samt þarna og höfðu hægt um sig.... vildu kannski ekki spilla speglinum.

Og svo eigum við von á fyrstu alvöru haustlægðinni í nótt og hætt við að Pollurinn verði lítilega öðruvísi ásýndum á morgun. Og ég sem þarf í flug.... það verður gaman ef það þá verður yfirleitt flogið fyrr en seint.

 

 

Athugasemdir

[Jón Halldór Guðmundsson, 29.8.2008 kl. 13:15]

Þetta er stórkostleg myng hjá þér.

Haustið er dásamlegur tími og þó að veðrið geti verið leiðinlegt á haustin, á haustið alveg sinn sjarma. Ekki síst á stað eins og Akureyri.

[Anna Dóra Gunnarsdóttir, 30.8.2008 kl. 00:31]

Haustið finnst mér vera besti tími ársins, þegar náttúran skartar sínum fegurstu litum.  Þegar ég bjó við Strandgötuna gat ég setið lengur en hollt þótti við borðstofuglugga á haustin og horft til allra átta, eða öllu heldur til þriggja átta.  Ég var flutt þegar hringleikahúsið reis upp úr uppfyllingunni, svo að ég þurfti ekki að ergja mig á því að það skyggði á alla bestu liti náttúrunnar.  Ég er komin í návígi við hana og sakna ekki stuðlahrúgunnar.  Mér leiðist aðeins einn fylgifiskur haustins, en það er berjatínsla.  Sem gerir ekkert til, því að Systir sér mér fyrir berjum, sultu, hlaupi og bökum.  Í þessum skrifuðu orðum er klukkan skriðin yfir miðnætti og Systir komin með enn eitt ár í safnið.  Til hamingju gamla mín og takk fyrir berin.  Af tilefninu ætla ég að syngja fyrir þig á Akureyrarvökunni.