Þegar kvótinn var ekki til.

 Það var gaman í gamla daga þegar kvótakerfið var ekki til og sjósókn og veiðiskapur var hluti af tilverunni hjá okkur Eyrarpúkum. Ég var svo heppinn að karl faðir minn var mikill sjóhundur og sá til þess að við strákarnir fengjum viðeigandi uppeldi.

Það var eðlilegur hluti tilverunnar að vakna snemma morguns og fara og vitja um kolanet eða leggja línu. Ómetanlegur tími fyrir mig þó svo ég næði ekki að festast í þessu hlutverki. Það var gríðarleg búbót fyrir heimilið, sá fiskur sem við komum með til lands á þessu litla trilluhorni sem heimilið átti.

Hér læt ég fylgja með mynd sem ég tók af pabba gamla þegar við höfðum rokið upp snemma morguns til að bjarga kolanetunum áður en þau lentu undir hafís. Þetta var vorið 1969 og ég man enn hversu köld þessi sjóferð var.

En netunum náðum við áður en allt fylltist við vesturlandið af ís. Kannski sést það ekki vel á þessari mynd en fyrir stafni er Þórsnes norðan Krossaness...handan við fyrstu ísjakana sem brunuðu inn fjörðinn undan norðanáttinni.