Fortíðarlandið í Eyjafjarðarsveit

Enn og aftur er bærinn undirlagður af reyk innan úr Eyjafjarðarsveit. Þetta er árvisst og stundum er þetta hrikalegt. Í fyrra var þetta sérstaklega slæmt og bærinn hvarf í dimmum reykjamekki öllum til ama og leiðinda og sjúklingum hættulegt. Einnig eyðileggur þetta jarðveg og land með afgerandi hætti. Örverur og sveppir eyðast sem gerir landið verra til lengri tíma litið.

Þetta er eins og aftan úr öldum að þurfa að standa í að ræða þetta. Nú þegar verið er að banna reykingar á opinberum stöðum, verið að taka á mengunarmálum geta bændur í Eyjafjarðarsveit fengið leyfi til að dæla óþverranum yfir 20.000 manns á Akureyri og lögreglan segir bara "hann er með leyfi"

Svona leyfi á ekki að veita....ef þarf að breyta reglum skal bara gera það. Bóndinn má dunda við hvað sem er á sinni jörð og jafnvel brenna sinu gegn því að hann haldi reyknum heima hjá sér....en slíkt er trúlega svolítið flókið. Hvernig væri að sveitarstjórn Eyjafjarðarsveitar sýndi nágrönnum sínum í norðri þá virðingu  að stöðva þennan ófögnuð í eitt skipti fyrir öll.

Viðbót... 30,4 

Eyjafjarðarsveit hefur sent Sýslumanni erindi þar sem lagt er til að leyfisveitingum verði hætt...sem er vel.

 Mér heyrist á umræðunni og þeim viðbrögðum sem ég hef fengið við þessum pistli segi mér að nú sé mál að linni.

Fjölmargar kvartanir vegna sinubruna í Eyjafirði

Athugasemdir

[Stefán Árnason (IP-tala skráð) 29.4.2007 kl. 21:18]

 

Vil aðeins vekja athygli Jóns Inga á því, sem honum ætti raunar að vera kunnugt, að það er ekki í valdi sveitarstjórna að stöðva þennan "ófögnuð"  sem sinubruni er.  Sveitarstjórn Eyjafjarðarsveitar hefur oftar en einu sinni ályktað um sinubruna og hér á eftir er ályktun sveitarstjórnar fá 250. fundi hennar 11. desember 2006: 

Sveitarstjórn samþykkti eftirfarandi ályktun:
"Sveitarstjórn Eyjafjarðarsveitar vill af gefnu tilefni lýsa því yfir að hún telur sinubrennur í þéttri byggð eins og víða er í sveitarfélaginu og næsta nágrenni þess engan veginn ásættanlegar. Hún telur að slíkar brennur brjóti í raun alltaf gegn ákvæðum laga nr. 61/1992, um sinubrennur og meðferð elds á víðavangi, sbr. 2. gr. þeirra laga sbr. einnig ákvæði í reglugerð við þau lög þar sem m. a. segir að aldrei megi brenna sinu þar sem almannahætta stafar af. Brennurnar hljóta ávallt að valda þeim, sem reykinn leggur yfir, verulegum óþægindum. Þegar slíkt ástand varir klukkustundum saman má tala um að brennunni fylgi almannahætta. Að margra áliti  fara brennur af þessum toga auk þess undantekninga lítið í bága við skynsamlega umhverfisstefnu.

Sveitarstjórn hvetur alla þá sem ábyrgð bera á leyfisveitingu fyrir sinubrennslu að gaumgæfa vel allar leyfisveitingar sérstaklega þar sem aðstæður eru sem að framan er lýst. Hún hvetur jafnframt til þess að sinubrennur verði aldrei leyfðar nema að undangenginni vettvangsskoðun umsagnaraðila."

 Sveitarstjóra falið að senda ályktunina til Sýslumannsins á Akureyri, Náttúruverndarnefndar,  Héraðsráðunauta,  Gróðurverndarnefndar ásamt afriti til Umhverfisráðuneytis og Slökkviliðstjóra.

[Jón Ingi Cæsarsson, 29.4.2007 kl. 21:34]

Þakka þér Stefán...þetta veit ég að hluta en ég geri ráð fyrir að sýslumaður gangi ekki gegn þeim ályktunum sem sveitarstjórn sendir honum.  Kannski er ráð að senda honum þetta beint sem tilmæli um að veita ekki leyfi til sinubruna í sveitinni. Það væri ólíklegt að embættismaðurinn vildi valta yfir sveitarstjórnina.

[Ari (IP-tala skráð) 29.4.2007 kl. 21:47]

Eru ekki rökin f. þessu hjá þeim að gróðurinn komi fyrr upp? Sem er algjör blekking af því þú sérð hann bara koma upp fyrr af því það er engin sina en í raun kemur hann ekkert fyrr upp.

[Skarpur, 29.4.2007 kl. 22:20]

Ég hef lesið aðeins um þetta, og það er með ólíkindum að í venjulegum sinubruna (gras) hitnar jarðvegurinn nánast ekki neitt. Skordýr og annað sem í moldinni býr hlýtur ekki skaða af. Athugaðu landbunadur.is og "greinasafn"

Svo gerðist það á Mýrunum að þéttleiki fulga JÓKST á brenndu svæði m.v. óbrunnið! Það losnuðu næringarefni þar og sennilega leið gróðri og pöddum vel og þarafleiðandi fuglum líka!

[Sveinn Arnarsson, 29.4.2007 kl. 22:30]

Það segir mér enginn að sviðin jörð sé jörðinni til góðs. Það gengur bara ekki upp. En í gær, laugardag var sinubruninn allmikill í Eyjafjarðarsveit. Og ég get sagt ykkur það að þegar ég stóð úti á palli á Laugartúni 2 á Svalbarðseyri sem er aðeins norðar en Akureyri, var sinubrunafnykurinn svo ógurlega mikill að þunguð konan mín lagðist næstum niður vegna höfuðverks. Síðan lá leiðin inn á Akureyri og við fengum þykkan reykjarmökkinn í andlitið alla leiðina í bæinn. Þennan ófögnuð á ekki að leyfa á nokkrum stað. 

kveðja 

[Helgi Sv Jóhannsson (IP-tala skráð) 29.4.2007 kl. 22:34]

Sæll:

Það að sinubruni sé skaðlegur er álíka rétt eins og að Íslendingar geti lifað á fjallagrösum einum saman. Gæsir og fuglar eru eki búnir að koma sér fyrir og gera ekki strax. Örverur og sveppagróður lifir neðanjarðar og hefur gott að þeim hita og allri þeirri gríðarmiklu næringu sem að sinubruni felur í sér. Sinubruni felst í því að skapa jarðvegi næringu, þ.e. vegna þess að mikil næringarefni og snefilefni falla til vegna hans. Sina verður til vegna þess að of mikið gras vex og deyr og síðan á næsta ári að þá þarf nýr gróður að reyna að koma sér upp í gegnum hinn gamla og dauða og síðan drepst hann ofan á hinn og gerir það að verkum að sífellt erfiðara verður fyrir gras og sveppagróður að ljóstilífa til þess að koma upp og er þetta mun meira áberandi þar sem að ræktun hefur verið og eða einhver umgangur af skepnum, framræsla, þ.e. skurðir og eða náttúrulegir landhættir sem að skapa þetta.

[Jón Ingi Cæsarsson, 29.4.2007 kl. 22:40]

Jæja...mönnum ber illa saman.

En Helgi og Skarpur....sannfærið mig um að sinureykur sé hollur fyrir lungu og andrúmsloft og þá skal ég hætta þessu nöldri. Það er örugglega hægt að finna það í fræðiritunum með hollnustu elds og hita á lífríkið.

[Skarpur, 30.4.2007 kl. 10:59]

Sæll Jón. Ég sagði ekki orð um hvort þetta væri hollt þeim sem anda að sér lofti. Það er örugglega óhollt. Rétt er eins og nokkrir hafa bent á, að næringarefni losna sem er hagstætt gróðri til skamms tíma. Nýgræðingurinn sést fyrr, það er rétt, en það hefur enginn sýnt fram á að það gras sé betra og meira gras heldur en kæmi upp úr óbrenndri jörð. En lífríkið neðanjarðar bíður hvorki skaða af né nýtur þess - nema fljótfengin næringarefni sem endast stutt. En það er skammgóður vermir að missa piss í skóna - það vita allir. Svo það sé á hreinu, finnst mér það bull og vitleysa að svíða jörð.

[Lára Stefánsdóttir, 30.4.2007 kl. 11:51]

Ég vona svo sannarlega að menn fari ekki að kveikja í sinu í dag 17 stiga hiti og sólin skín, það er ekki hægt að réttlæta það að senda sinureyk um allan fjörð. Ég hef séð sinureyk fylla fjörðinn fram undir Hrísey og það var ófögur sjón að horfa yfir hann frá Víkurskarði.

[Bjarki Sigursveinsson (IP-tala skráð) 30.4.2007 kl. 12:06]

Það er nú hægt að ljúga hverju sem er að mér varðandi gagn- eða skaðsemi sinubruna fyrir landið, ég ætla að eftirláta þá umræðu þeim sem meira vit og áhuga hafa á þeim efnum. Hitt finnst mér vægast sagt ótrúlega brenglað hagsmunamat ef það er talið í lagi að kaffæra nágranna sína í sveit og bæ í reykjarmekki, þúsundum til óþæginda og sumum sem viðkvæmir eru fyrir og haldnir einhverskonar öndunarkvillum til beinnar hættu. Allt fyrir mögulega betri grassprettu, ávinningur sem er ekki einu sinni víst að sé raunverulegur miðað við umræðuna hér að ofan.

[Ingimar E. (IP-tala skráð) 30.4.2007 kl. 16:57]

Held að næsti maður hér á undan hitti naglan á höfuðið, burtséð frá gagnsemi brennslu á sinu (þegar virðist um verulega umframframleiðslu á heyrúllum og nægt beitarland handa sífellt færri skepnum), það vantar sárlega einhver sterk rök fyrir þessu sem réttlæta öll óþægindin sem þetta veldur.

Annars er þetta góð umræða og fróðleg, takk Jón Ingi fyrir að koma með þetta innlegg.

[Hreiðar Eiríksson, 30.4.2007 kl. 17:06]

Ég hef persónulega haft miklar efasemdir um gagnsemi sinubruna.  Mér fróðari menn segja mér hins vegar að hann sé til bóta við tilteknar aðstæður og ég hef ekki þekkingarlegar forsendur til að meta það.  Mér skilst að bóndinn, sem kveikti sinueldinn um helgina, hafi verið að brenna sinu í mýrlendi og þar sé erfitt að koma við hrossabeit og sina rotni illa við þær aðstæður einnig.  Eina ráðið sé því að brenna sinuna.  Viðkomandi hefur þó á sér það orð að "brenna bara í sunnanátt".  Ekki veit ég um sannleiksgildi þess.  Hitt er annað að ef hann brenndi í norðanátt mundi reykurinn leggjast yfir nágranna hans í suðri ef ég kann eitthvað í veðurfræði.

Af nábýli skapast alltaf einhver óþægindi en það hefur einnig vissa kosti sem vega þingra.  Þetta á við um nábýli þeirra sem lifa við svipuð skilyrði og einnig og enn frekar við nábýli þeirra sem búa ólík skilyrði svo sem íbúa þéttbýlis og dreifbýlis.  Sinubrunadagar eru ekki margir á ári og ég fyrir mitt leiti er til í að umbera reyk frá sinubrunum svo fremi að ég sé sannfærður um að viðkomandi bóndi hafi gert allt sem í hans valdi stendur til að draga úr óþægindunum með því t.d. að velja aðstæður sem valda minnstum óþægindum og fyrir fæsta. 

Varðandi leyfisveitingar þá veitir sýslumaður leyfi til að brenna sinu.  Þau leyfi eru veitt til þriggja ára í senn og eru skilyrt því að leyfishafi virði þau lög og reglur sem gilda um slíka bruna.  Hann þarf t.d. að tilkynna slökkviliðsstjóra um fyrirhugaðan sinubruna með minnst 6 tíma fyrirvara.  Telji slökkviliðsstjóri að hætta kunni að stafa af fyrirhuguðum sinubruna getur hann komið í veg fyrir hann eða stöðvað hann eftir að hann er byrjaður.  Ég tel þetta í raun eðlilegan lagaramma í kringum sinubruna en til þess að málin gangi upp verða embættismennirnir að sinna sínum skyldum, bændurnir sínum og við þéttbýlisbúarnir að sýna það umburðarlyndi sem telja má eðlilegt (sem reyndar er matsatriði) við aðstæður sem þessar.