Ferðamannalandið Ísland. Hversu lengi ?

Það er sláandi að vera nýkominn heim úr ferðalagi á svæðum sem eru með háþróaðan ferðamannaiðnað og horfa svo yfir sviðið hér heima.

Hvar sem maður kom í ferðamannalandinu Austurríki var ferðamönnum búið frábært aðgengi að þjónustu og hreinlætisaðstöðu.

Það var enginn sá miðbær, sama hvað þorpið, borgin eða bærinn var lítil, sem ekki hafði fjölbreyta aðstöðu fyrir ferðamanninn. Veitingahús, salernisaðstaðu, upplýsingar og viðmót þjálfaðra þjónustuaðila.

Allt fyrsta flokks.

Þegar var síðan komið að því að heimsækja ferðamannastaði í dreifbýli, t.d. hæstu fossana, hæstu fjallstindana, menningarverðmæti, allsstaðar sama sagan.

Ferðamönnum stóð til boða öll sú þjónusta sem nauðsynleg er til að taka á móti tugum og hundruðum þúsunda ferðamanna.

Stígar, hreinlætisaðstaða, minjagripir, upplýsingar, allt fyrsta flokks.

Svo kemur maður heim og verður eiginlega fyrir áfalli, þó svo maður hafi vitað um þær staðreyndir að Ísland er ekki í stakk búið til að taka við milljón ferðamönnum ár ári.

Ekki ennþá í það minnsta.

Í bæjarfélögum er ákaflega takmörkuð þjónusta, hreinlætisaðstaða ófullnægjandi, víða engin og upplýsingagjöf óaðgengileg og fátækleg.

Þegar kemur svo að ferðamannstöðum í dreifbýli t.d. á fjöllum og við ýmis náttúrvætti þá kárnar gamanið fyrir alvöru.

Stígar fátæklegir, víða kamrar af gamla skólanum, óhirtir og ókræsilegir, enga minjagripi að fá og upplýsingagjöf afar takmörkuð.

Víða eru kamrarnir lokaðir og læstir eins og verið hefur á Leirhnjúkssvæðinu fram að þessu. 

Ef ekki þá er umhirðan afar klén.

Það er ljóst að við stöndum flestum löndum í Evrópu langt að baki þegar kemur að ferðamannabransanum.  Það skortir líklega milljarða inn í þann málaflokk til að ná í skottið á því, sem hægt er að kalla viðunandi.

Samkvæmt umræðunni er stór hluti ferðamannabransans á Íslandi svartur og slíkt skilar engu til uppbyggingar.

Veit ekki hvað miklu þessi bransi skilar í skatttekjur.

Stóra vandamálið er því að koma þessum málum í skikkanlegt horf og setja fjármuni í uppbyggingu sem dugar.

Ef það verður ekki gert springur ferðamannabólan með hvelli og ferðamenn hætta að nenna að sækja þjónustulaust Ísland þar sem niðurníðsla ferðamannastaða verður það sem upp úr stendur.

Það gerist ef ekkert verður að gert.