1950...hallærislegt

Ég er steinhissa á þessu viðhorfi verslunar sem vill telja sig nútímalega. Ég hélt að þetta viðhorf til karla og hlutverks þeirra í fjölskyldunni væri löngu horfið.

Það hefði verið skiljanlegt að sjá þetta í Nýlenduvöruverslun KEA 1970 eða Kjötbúðinni 1956, en að sjá þetta í nútímabúð árið 2007 veldur mér fyrst og fremst undrun.

Hverjir ætli hanni svona verslun ? Ég held að leitun sé á hönnuðum sem hafa svona viðhorf til okkar karla og sýni okkur sem aukahlut í fjölskyldunni sem þurfi að passa eins og börn í barnahorni.

Ekki trúi ég að nýgift parið sem standur að þessari búð hafi svona viðhorf til okkar karla. Ætli Ingibjörg Pálma geymi Jón Ásgeir þarna þegar hún bregður sér í búðina í Holtagörðum ?

Pabbar í pössun í Hagkaupum

Athugasemdir

[Helgi Már Barðason, 29.11.2007 kl. 10:30]

Ekki trúi ég að ætlunin með svona karlahorni sé sú að þar sitji pabbarnir meðan mömmurnar kaupa í matinn, heldur grunar mig að um geti verið að ræða eiginmannahorn sambærileg þeim sem fyrirfinnast í sumum kvenfataverslunum. Þar geta eiginmennirnir setið, fengið sér kaffi og lesið blöðin meðan konan mátar föt eins og henni sýnist, en á slíku hafa karlar yfirleitt heldur lítinn áhuga. Við hjónin erum sammála um ágæti slíkra horna, en þau eiga að sjálfsögðu ekki heima í almennum verslunum (t.d. matvörubúðum).

[Óskar Þorkelsson, 29.11.2007 kl. 15:20]

fyrsta sem mér datt í hug að þetta væri ölstofa með sportdagsskrá...

[Páll Jóhannesson, 29.11.2007 kl. 23:27]

Þetta er afar dapurlegt svo ekki sé meira sagt, lagði einnig orð í belg um þetta á blogginu mínu í morgun.